Al bijna drie jaar is Stef Verhage tendermanager bij Stipter, dé softwareleverancier binnen het sociaal domein. Om de administratieve lasten in het sociaal domein terug te dringen is Stipter (opnieuw) partner geworden. We spraken Stef over hun keuze voor Zorg&Sociaalweb, de grootste uitdagingen in het sociaal domein, en welke ontwikkelingen we volgens hem zeker in de gaten moeten houden.
Waarom hebben jullie gekozen voor Zorg&Sociaalweb?
Op dit moment bedient Stipter met name gemeenten en gemeenschappelijke regelingen. Een belangrijke afweging bij onze keuze voor Zorg&Sociaalweb was het grote bereik van Zorg&Sociaalweb. We zien dat jullie artikelen zowel door gemeenten als zorgaanbieders goed gelezen worden. Momenteel leggen wij ons toe op datagedreven werken en de uitvoering van de Wmo 2015 en de Jeugdwet. Wij verwachten dit in de komende tijd echter uit te gaan breiden naar zorgorganisaties, zoals Centra voor Jeugd en Gezin, en ook zeker zorgaanbieders.
Daar komt bij dat wij in het verleden ook altijd goed hebben samengewerkt met Zorg&Sociaalweb. Ook vinden wij het belangrijk dat het platform zich richt op het delen van inhoudelijke expertise, meer dan enkel commerciële uitingen. Dit is belangrijk omdat wij in eerste instantie een kennisbedrijf zijn.
Kunnen jullie wat meer vertellen over jullie dossiers ‘Datagedreven werken’ en ‘Administratieve keten’?
Het dossier ‘Administratieve keten’ is ons op het lijf geschreven en raakt direct de missie van Stipter: het terugdringen van de administratieve lasten in het sociaal domein. Dit doen wij enerzijds door het overnemen van administratieve taken van gemeenten (uitbesteding) en anderzijds middels het leveren van software. In onze software zetten wij sterk in op automatisering, waardoor er weinig tot geen handmatige handelingen meer nodig zijn.
Binnen Stipter werken verschillende experts op het gebied van het realiseren van administratieve lastenverlichting. Zij zullen in het komend jaar regelmatig artikelen of blogs aanleveren, met als doel: onze kennis delen en gemeenten, maar zéker ook zorgaanbieders, hierin te ondersteunen. Het dossier ‘administratieve keten’ is ook zeker niet nieuw voor ons, wij zijn eerder de kennispartner van Zorg&Sociaalweb op dit dossier geweest. Veel artikelen, en een online magazine, uit die tijd zijn nog altijd relevant!
Het dossier ‘Datagedreven werken’ is nieuw, maar een logisch vervolg op de administratieve lastenverlichting. Met grote volumes aan (financiële) data die gemeenten én aanbieders de afgelopen jaren hebben verzameld, kan niet alleen verantwoording worden afgelegd, maar kunnen ook steekhoudende voorspellingen over de toekomst worden gedaan.
Vanuit Stipter ondersteunen wij gemeenten hierin, door het realiseren van betekenisvolle managementdashboards. Het startpunt voor datagedreven werken ligt echter al veel eerder: waar wil je op sturen? Welke gegevens zijn beschikbaar? En welke zijn ook daadwerkelijk nuttig? Want: bij meten komt ook registreren. Zo gaan betekenisvol datagedreven werken en het terugdringen van administratieve lasten hand in hand.
Wat zijn volgens jullie de grootste uitdagingen in het sociaal domein?
Het zal niemand verbazen dat de oplopende zorgkosten, toenemende hulpvraag en de (beperkte) grip hierop de grootste uitdaging zijn. Met onze oplossingen voor datagedreven werken hopen we een belangrijk onderdeel van de oplossing te leveren. We kunnen dit echter niet alleen doen. Het is van groot belang dat gemeenten, zorgaanbieders én leveranciers zoals Stipter met elkaar de samenwerking zoeken om zo slimme oplossingen te realiseren. Oplossingen die samenwerken vergemakkelijken en tegelijkertijd verantwoording realistisch en behapbaar houden.
Welke ontwikkelingen moeten we volgens jullie zeker in de gaten houden?
In veel gemeenten zie je een verschuiving in de wijze waarop zorg wordt ingekocht. Vaak gaat deze verschuiving van de inspanningsgerichte variant (p*q) naar een taakgerichte variant, waarin een zorgaanbieder (vaak een consortium van aanbieders) verantwoordelijk wordt voor de levering van (een deel van) de Wmo- of Jeugdzorg binnen een gemeente of binnen een bepaalde wijk. Daarbij vervallen de individuele zorgtoewijzingen vanuit gemeenten naar gecontracteerde aanbieders. In plaats daarvan zal de gecontracteerde zorgaanbieder als hoofdaannemer een groot deel van de zorg zelf invullen, en een ander deel aan onderaannemers uitbesteden.
Het gevaar van deze systematiek is dat bestaande administratieve lasten vanuit de keten gezien niet verminderen, maar bijna 1-op-1 verplaatsen van de gemeente naar deze aanbieder of dit consortium. Zij gaan vervolgens werken met opdrachtverstrekkingen naar onderaannemers met wie ze prijsafspraken maken, mogelijk budgetplafonds kennen, urenverantwoording vragen, etc. Ze gaan exact datgene doen dat nu door gemeenten wordt gedaan. Bedenk daarbij dat deze aanbieders hier mogelijk onvoldoende administratiemedewerkers/contractmanagers voor in dienst hebben. Ook zal dat de gemeente als geldverstrekker uiteindelijk altijd een verantwoordingsbehoefte rondom rechtmatig én doelmatige besteding van middelen houden. Het gaat immers om de uitgifte van publiek geld.
Een ontwikkeling waar dus veel risico vanuit gaat. En tevens een ontwikkeling waarin Stipter gemeenten én aanbieders kan ondersteunen. Het enige wat noodzakelijk is, is dat we over de eigen processen heen blijven kijken: niet ‘over de schutting gooien’, maar met oog voor de hele keten.
