Professionals omgevingsdomein zien klimaatdoelen als onhaalbaar
Professionals in het ruimtelijk domein geven de haalbaarheid van de klimaatdoelen in 2030 (49% CO2-reductie) een gemiddeld cijfer van 3,5 op een schaal van 10. Ongeveer de helft van driehonderd respondenten is direct werkzaam in en betrokken bij het realiseren van de energietransitie. Verbinding met andere maatschappelijke opgaven en ‘integraal werken’ worden gezien als belangrijke succesfactoren voor de energietransitie. Er is echter weinig geloof dat dit in de praktijk haalbaar is, met name onder medewerkers van gemeenten. Dit blijkt uit onderzoek van kennis- en opleidingsinstituut Berghauser Pont Mediagroep en organisatieadviesbureau TwynstraGudde.
Dikke onvoldoende
De haalbaarheid van de klimaatdoelen voor 2030 krijgt onder alle doelgroepen van de enquête een dikke onvoldoende. Deze uitkomsten onderstrepen nogmaals het signaal dat het Planbureau voor de Leefomgeving eerder deze maand afgaf. Managers, projectleiders, vergunningverleners en juridisch specialisten zijn het meest negatief (allen rond de 3). Beleidsmedewerkers en toezichthouders iets minder (4). Professionals uit de domeinen Water (4,7) en Duurzaamheid (4,1) geven de haalbaarheid relatief de hoogste cijfers.
‘Meekoppelen’ must voor succesvolle energietransitie
Het zogenaamde ‘meekoppelen’ van de energietransitie met andere maatschappelijke belangen, zoals luchtkwaliteit, omgevingskwaliteit, democratisering of klimaatadaptatie, is volgens de helft van de respondenten een must voor een succesvolle energietransitie. Meekoppelen houdt in dat met concrete maatregelen en projecten ook andere maatschappelijke doelstellingen worden behaald, naast (het mogelijk maken van) CO2-reductie. Bijvoorbeeld het combineren van windmolens met natuurontwikkeling, of het mee-investeren door wijkbewoners bij de aanleg van een warmtenet.
Integraal werken wordt struikelblok
Het succesvol combineren van maatschappelijke belangen in projecten en aanpakken vraagt nauwe samenwerking tussen de organisaties en afdelingen die primair aan de energietransitie werken en organisaties en afdelingen die andere kernactiviteiten hebben. Tussen deze partijen moeten immers boven-sectorale visievorming, afwegingen en investeringen plaatsvinden: het zogenaamde ‘integraal’ werken. Dit geldt ook voor verschillende afdelingen binnen overheden en grote organisaties. De respondenten geven de behapbaarheid van deze integraliteit echter een 4,9. Bestuurders en managers, de partijen die aan de tekentafel zaten, zijn nog matig positief (7,3 en 5,5), maar de groepen die betrokken zijn bij de coördinatie van de uitvoering zoals adviseurs en projectleiders een stuk minder (4,7).
